Reactie op bericht van de heer Hartman.
In een nieuwsbericht met deze titel op Cabinet en MYKLM.org op 7 augustus jl. stelt de heer Hartman, plaatsvervangend president-directeur, dat het cabinepersoneel alle aandacht van de directie heeft en zij zich bewust is van onze zorgen. Vervolgens worden de zorgen in verband gebracht met discussies over pauzes (zeker óók een heikel onderwerp) en de onrust bij collega-vakbond VNC. Volgens ons gaat hij echter volledig voorbij aan de werkelijke en belangrijkste redenen voor de onrust: de gevolgen van het loopbaanbeleid en de WRR-maatregelen.
Die gevolgen waren al voor iedereen merkbaar: verhoging van de werkdruk en minder vrije tijd om daarvan bij te komen. Met als consequentie een verhoogd ziekteverzuim en een historisch dieptepunt in de motivatie van het cabinepersoneel. Over hoe deze ingrijpende veranderingen tactisch zijn aangepakt door het bedrijf valt ook nog wel het een en ander te zeggen, maar dat is een ander onderwerp. Toch aardig dat hij vaststelt dat "…het merendeel van de bemanningen in staat is om het misnoegen in het werk niet te tonen en een perfecte sfeer weten te creëren." Helaas gaat de rek er op een gegeven moment uit.
De directie zegt zich bewust te zijn van onze zorgen, maar de echte zorgen worden in het bericht niet genoemd. We hadden gehoopt dat er een teken van erkenning, hoe klein ook, zou komen. Of, zoals een actief FNV-lid het zo treffend zei: "..een kleine erkenning van de verzwaring zou pas écht begrip betekenen."
Wél horen we via diverse media steeds weer hoe strategisch en financieel succesvol de AirFrance/KLM-fusie is en dat de bezettingsgraad nog nooit zo hoog is geweest. Natuurlijk zijn we daar blij mee, want dat is een verdienste van en voor alle KLM'ers. Maar aan de negatieve gevolgen voor de medewerkers, i.c. het cabinepersoneel, wordt geen aandacht besteed.
Met het bericht op Cabinet toont de heer Hartman aan dat de directie niet serieus naar ons luistert. De dialoog had al lang aangegaan moeten worden. Nu wordt de zwartepiet uitgedeeld aan o.m. de VNC, terwijl de KLM mooi gebruik heeft kunnen maken van de ontwikkelingen rond de VNC. Wat gevreesd werd, is werkelijkheid geworden, namelijk dat er een impasse is ontstaan in de onderhandelingen.
De FNV, die inmiddels enkele honderden cabinecollega’s vertegenwoordigt, wordt op dit gebied volkomen genegeerd, terwijl wij juist hier van betekenis kunnen zijn. We hebben ons best gedaan een opening te vinden bij de directie, maar de deur blijft gesloten. (zie bericht van 9 juni 2006: Reactie van KLM op onze brief aan de heer Kooijman) Het percentage leden mag dan nog niet hoog genoeg zijn, in absolute aantallen gaat het toch om een grote groep collega’s in verschillende functies die gehoord wil worden.
Het bericht van de heer Hartman op Cabinet beschouwen wij dan ook voornamelijk als non-informatie. Het zegt niet zo veel, het voegt zeker niets toe en geeft daarom ook weinig hoop op verlichting voor de nabije toekomst.
Reden te meer om op te roepen lid te worden van de FNV. We staan te popelen om ons te bewijzen!
Redactie Cabin Pressure.