Afgelopen week heeft de KLM zich publiekelijk sterk gemaakt voor een milieuvriendelijker beleid voor de Nederlandse luchtvaart. Ze plaatst zich daarmee in een langer wordende rij ondernemingen die zich willen afficheren als een groen bedrijf – denk aan Shell – in een tijd dat milieu door toedoen van bijvoorbeeld Al Gore weer in de belangstelling staat.

Met name voor de KLM is het een interessant standpunt, temeer daar ze werkt in een bedrijfstak waar milieu behoorlijk gevoelig ligt. Tegelijk willen wij natuurlijk ook in de toekomst een leefbaar milieu houden in ons land, en daarbuiten, en willen wij als cabinepersoneel ook een zo milieuvriendelijk mogelijk opererend bedrijf; wij hebben baat bij duurzaamheid van het vliegen voor lange termijn en behoud van onze baan. Een van de onderliggende ideeën zal zijn dat milieumaatregelen beter door het bedrijf zelf kunnen worden ingevoerd, dan te wachten op maatregelen van hogerhand. Laten we eens kijken naar wat er zoal gezegd is.

"We kunnen ons geen afwachtende houding permitteren en zullen het probleem onder ogen moeten zien, niet reactief maar pro-actief. (...) alles uit de kast halen om vervuiling aan de bron te verminderen door technologische of operationele verbeteringen.”

Inderdaad, dat is een lovenswaardig streven. Maar wat merken wij als cabinepersoneel in de werkelijkheid? Sinds enkele jaren vliegt de KLM haar vluchten steeds sneller, wat sinds het invoeren van algebraïsch afronden heeft geresulteerd in het flink afnemen van verlofdagen voor cabinepersoneel. Het schijnt zelfs dat gezagvoerders schriftelijk opdracht krijgen van de KLM om op bepaalde retourvluchten nog wat harder te vliegen om het aantal verlofdagen te beperken. Vroeger werd er sporadisch versneld gevlogen in een poging de vertraging van een vlucht te beperken, nu is het structureel ingevoerd als middel om de vloot en de bemanning efficiënter in te zetten. Economisch gezien ongetwijfeld interessant, maar versneld vliegen kost ook onevenredig meer brandstof: het verbruik van fossiele brandstoffen neemt toe, alsmede de uitstoot van CO2. Hoe verhoudt dit zich met “alles uit de kast halen om vervuiling aan de bron te verminderen”?

Het siert de KLM zich als een milieubewuste onderneming neer te zetten. Echter, de vraag dringt zich op in hoeverre dit meeliften is op de milieu-hype, of daadwerkelijk consequenties zal hebben in de bedrijfsvoering. Kort gezegd: wat zal voor de KLM zwaarder wegen: het nastreven van de door haarzelf gestelde milieu-doelen, of het maximaliseren van de winst door zo efficiënt mogelijk te opereren? Het is kiezen of delen, en de keus is aan de KLM.

Redactie Cabin Pressure.